Przeżyłam właśnie tydzień wyborów do samorządu szkolnego i wciąż nie mogę zrozumieć jaki jest sens organizowania tego wydarzenia pod koniec roku szkolnego i to jeszcze włączanie w to rocznika maturalnego, który nie ma z tym w sumie nic wspólnego, bo w roku przyszłym będzie poza szkołą. No ale, muszę przyznać, że było całkiem interesująco. Po pierwsze uczniowie głosowali nie tylko na przewodniczącego szkoły jak to zwykle w Polskich szkołach bywa, ale również na „głowy” poszczególnych sekcji np. budget, programs czy activities. Na początku tygodnia było spotkanie na Sali gimnastycznej i każdy kandydat starał się zachęcić uczniów do głosowania właśnie na niego. Metody były różne, jedne zabawne, inne nudne a jeszcze inne żenujące. I tak, niektórzy przygotowywali skecze z sobą w roli głównej, inni układy taneczne, a jeszcze inni krótkie filmiki. W całej szkole, na wszystkich szafkach porozwieszane były broszurki na kogo głosować, a na korytarzach nie można było zawiesić oka na pustej ścianie z powodu nawału plakatów. Nie brakowało również koszulek i ołówków z sugestią kandydata. W czwartek mieliśmy ostatni dzwonek na wybór faworytów, albowiem reprezentowali sie oni w auli wygłaszając przemowy. Całe to zamieszanie dwa miesiące przed zakończeniem roku szkolnego tylko po to, aby już teraz wybrać członków na przyszłe semestry. Ponieważ niekoniecznie lubię określenie „idiota” z greki oznaczające obywatela zdolnego do głosowania i niegłosującego, postanowiłam wziąć udział w przedsięwzięci. I tak właściwie to nie jestem pewna czy wciąż nie zasługuję na to cudowne „i” miano, bo co się będzie działo w PHS w roku przyszłym mnie w tak naprawdę nie dotyczy ani trochę. Myślcie co chcecie, spełniłam obywatelski obowiązek… Może lepiej jednak użyć zwrotu „skorzystałam z przysługującego mi szkolnego prawa”.