Jak już udało się pewnie większości zauważyć, amerykański system nauczania daje dużo ciekawych opcji w wyborze przedmiotów. I tak, jednym z ciekawszych jest tu EMT, czyli coś jak przysposobienie obronne w Polsce, ale z pewnością zorganizowane w dużo ciekawszy sposób. Ostatnio np. grupa uczniów z tejże klasy poszukiwała wolontariuszy, którzy zagraliby wypadek autobusowy, co by to oni mogli poćwiczyć sobie odpowiednią reakcję ratownika w takiej sytuacji. Bycie takim wolontariuszem zabrzmiało dość ciekawie, więc pomyślałam „czemu nie”. Szczególnie, że po całej zabawie mieliśmy obiecaną darmową pizzę. No więc się zgłosiłam. Mieliśmy prawdziwe autobusy szkolne, z prawdziwymi kierowcami. Wszystko zaczęło się od makijażu o 5:30. Im wcześniej się przyszło, tym większe szanse były na wybranie sobie wymarzonego okaleczenia. Ponieważ nie jestem zbyt gadatliwa z natury, i aktorem też świetnym nie jestem, stwierdziłam, że pęknięta czaszka z wypływającym mózgiem, a co za tym idzie brak pulsu i oddechu, czyli innym słowy mówiąc śmierć na miejscu, jest dla mnie idealną rolą w całym przedstawieniu. Oczywiście mieliśmy kilka szans na zaprezentowanie swoich umiejętności aktorskich, bo było kilka grup „ratowniczych”. I muszę przyznać nie było trudno się sprawdzać w mojej roli dopóki co niektórzy „pasażerowie” nie zaczęli krzyczeć, albo zadawać jedno i to samo pytanie na okrągło typu „co się z nami teraz stanie” na wszelkie możliwe sposoby. Oprócz umarłych, jak ja, byli ludzie z przeróżnymi zranieniami takimi jak: szkło wbite w klatkę piersiową, oparzenia trzeciego stopnia, zdarta skóra z nóg, złamane kończyny, kobieta w ciąży ze złamaną ręką, ludzie w totalnym szoku itp. Muszę przyznać, że było to świetne doświadczenie, i rodzaj rozrywki, który po prostu uwielbiam. Najlepszą pozą jaką pamiętam, było przerzucenie się przez dwa siedzenia i totalne rozluźnienie. Ratownicy mieli duży problem z odczytaniem respiracji (którą każdy uczestnik miał wypisaną na klatce piersiowej) i mojego numeru, musieli się nieźle wysilić, żeby poradzić sobie z masą ciała jakiej udało mi się nabrać żywiąc się amerykańskim jedzonkiem.