Ludzie przez 2 tygodnie mogli głosować na wybrane rzeczy i stworzona została list top 10. Teraz trwa jeszcze wybieranie głównego zwycięscy, 

który wygra 250 000$. 

W sobotę wybraliśmy się tam całą rodziną ale był to wyjątkowo zimny dzień, mieliśmy tylko 10 stopni. Przed zamarznięciem ratowała nas tylko gorąca kawa. W centrum spędziliśmy ok 7 godzin na oglądaniu prezentowanych obiektów. Część z nich znajdowała się na dworze, w muzeach lub w restauracjach do których można było wejść tylko po to żeby je obejrzeć. Kolejne 3 godziny zajął nam koncert zorganizowany z okazji Art Prize. Całe show zaczęło się od flash mob'u, który jest tu bardzo często spotykane. Około 300 osób zaczęło w tym samym czasie robić zdjęcia telefonami, potem zaczęli tańczyć i dmuchać balony które w tym samym momencie wszystkie na raz zostały przebite. Wyglądało to dosyć dziwnie ale widać, że ludzie mieli z tego dużo zabawy, a o to w tym  wszystkich chodzi. 

Potem na scenie wystąpili  min "Plug in stereo" i "Secondhand serenade". Do domu wróciliśmy dopiero późnym wieczorem.

 

Po tak zimnym weekendzie teraz mamy powrót lata, ok 25 stopni i zapowiada się na utrzymanie takiej pogody. Szkoda tylko, ze w sobotę musiało być tak niesamowicie zimno, a to i tak było 10 stopni. Boję się myśleć o zimie. W szkole ostatnio podczas zajęć teatru zaczęła panować dosyć stresująca atmosfera. Wszyscy martwią się tym, ze nie zdążymy na czas z przedstawieniem. Zajęcia mamy codziennie po 2 godziny i wszyscy są już tym bardzo zmęczeni. Doszło nawet do rezygnacji paru osób z ról więc konieczne było przeprowadzenie rozmowy z nauczycielami prowadzącymi. 

Dla mnie było dziwne to, że robili oni problem nawet o to, że piszemy sms podczas przerwy gdy nie stoimy na scenie i kazali oddawać telefony. Wszyscy oczekiwali fajnej zabawy podczas zajęć, odpoczęcia od nauki i poprzebywania w towarzystwie znajomych. Podczas przeprowadzonej wczoraj rozmowy wszyscy mogli się wypowiedzieć co im się nie podoba i jakich zmian oczekują, zdziwiło mnie tylko to, że wszyscy się popłakali.Zdawałam sobie sprawę, że dla większości jest to bardzo ważne ale nie wiedziałam, że wywoła to takie emocje. Nawet nasz nauczyciel się popłakał i prosił nas żebyśmy nie rezygnowali bo to jest jego odskocznia od rzeczywistości. Pod koniec ustaliliśmy grafik w jakie dni ćwiczymy jakie sceny tak żeby nie przychodzić i nudzić się przez dwie godziny w momencie kiedy nie jest to potrzebne. Jedyne dni kiedy muszą się zjawić wszyscy to piątek dzień choreografii z doświadczonym instruktorem tańca, który wymyśla nam sceny walki oraz główny taniec. W poniedziałki spotykamy się wszyscy razem żeby spróbować wszystkie sceny połączyć w całość. 

Mam nadzieję, że ludzie teraz odpoczną i zacznie się zabawa.

 

Dzisiaj zaskoczył mnie bardzo powód spotkania wszystkich uczniów na sali gimnastycznej. Ponieważ dyrekcja rozdała 5 wylosowanym osobom iPady and iTouch.

Takie losowanie odbywa się podobno 3 razy do roku aby wynagrodzić uczniom uczęszczanie do tej szkoły. Ponieważ jak mi to wytłumaczyły moje siostry szkoła dostaje od państwa pieniądze za każdą osobę, która uczęszcza do szkoły i stara się wynagrodzić uczniom ich ciężką naukę. Zdziwiło mnie to bardzo bo tak naprawdę tych lekcji tutaj nawet nie można porównać do liceum w Polsce.

Ten tydzień jest spirit week więc każdego dnia uczniowie przebierają się. Poniedziałek był dniem kowbojskim, dzisiaj dzień kreskówek. Niektóre osoby mają naprawdę świetne stroje.

W przyszly weekend mamy homecoming ball, o którym wszyscy rozmawiają już od tygodnia. Jestem ciekawa czy faktycznie będzie tak fajnie jak wszyscy oczekują.

 

Teraz też zrozumiałam jak bardzo ważne jest trafienie do odpowiedniej host family. Ja miałam dużo szczęścia bo mam 4 siostry i ich przyjaciół więc cały czas się coś tutaj dzieje. Aż czasami potrzebuję chwili odpoczynku, na rozmowę z przyjaciółmi z Polski. Niestety nie wszyscy mają tak dobrą sytuację jak ja. Dziewczyna z Ukrainy którą tu poznałam i ze Szwecji chcą zmieniać swoje rodziny. Żadna z nich nie jest zadowolona i nie dogaduje się ze swoimi rodzicami. 

Mam nadzieję, że znajdą one szybko rodziny bo nie chcę żeby rezygnowały i wracały do swoich rodzin.