Zaczął się trzeci miesiąc mojej przygody z USA i przyszedł czas na pierwsze negatywne myśli... Może to był błąd? Może cały ten wyjazd był nie dla mnie? Jak to będzie bez rodziny w święta? Czy po powrocie przyjaciele dalej będą przyjaciółmi? Te wszystkie pytania kłębiły się w mojej głowie przez ostatni tydzień, ale w końcu powiedziałam sobie: dosyć tego! Odkąd pamiętam moim marzeniem było mieszkać w Stanach, więc będąc tutaj spełniam swoje marzenia. Jestem tu tylko dla siebie, nie dla rodziny czy znajomych. Wszystko czego doświadczę, nauczę się, poznam, na zawsze będzie czymś, czego nikt mi nie odbierze. Święta bez rodziny? Nikt nie mówił że będzie łatwo, ale nie jestem tu sama- mam host family, która bardzo mnie wspiera w tych lepszych i gorszych chwilach. Przyjaciele z Polski cały czas utrzymują ze mną kontakt, a jeśli po powrocie to się zmieni to tak naprawdę nigdy nie byli warci mojej uwagi... Mam dwie opcje: przeżyć jakoś kolejne miesiące, zamartwiając się i tęskniąc albo cieszyć się każdym dniem i sprawić żeby mój „American dream” stał się rzeczywistością. Którą opcję wybiorę? Odpowiedź jest chyba oczywista ;) Trzymajcie za mnie kciuki! :)